سلام...احوال شما؟ضمن عرض معذرت قبول ندارم اين ديدگاهو...
اگه يه خرده ريزتر فکرکنيم متوجه مي شيم مهم از تنهايي در اومدن نيست.مهم اينه که چه کسي آدمو از تنهايي در مياره.ايني که ميگن فلاني به خاطر قيافش و قدو مزاياي ظاهري از تنهايي دراومد،درست نيست.خيلي از اين افراد فقط ازدواج ميکنن اما تنها باقي مي مونن چون ملاک سنجش اونا،ظاهرشون بوده.کسي که فقط قيافه رو بسنجه آدم مناسب و توانايي نيست که بخواد شخصي رو از تنهايي در بياره...پس لطفا به خوشي ها و خنده هاي اين افراد نگاه نکنيد که خيلياش فيلم و ظاهريه.خيلياشون از تو داغونن.کاش ميشد بايه دوربين مداربسته خارق العاده احوالات دروني و خلوتاشونو ديدو بعدش متوجه حرف من ميشيد...اصلا حرف منو قبول نداريد از پيامبر بشنويد...پيامبراسلام(ص)مي فرمايد:کسي اگه صرفا به خاطر جمال يا مال با شخصي ازدواج کنه به هيچکدومش نمي رسه...حالا چي ميگيد؟حرف پيامبريه که از هممون بيشتر مي فهمه...البته آدم فکرشو کنه درسته...افرادي که بخاطر ظاهر ازدواج ميکنن زود خسته ميشن.کافيه نياز جنسيشون با اون شخص برآورده بشه.ديگه تمومه.چون جز ظاهر سکنه اخلاقي ديگه اي نيست که دلخوشش بود.مطمئن باشيد آدماي احمق و نادوني که موردشونو تو خيابون و مهموني و عروسي و ....پييدا ميکنن زندگي سختي در انتظارشونه حتي اگه به روي خودشون نيارن.پس نتيجه ميگيريم که خوشبخترين ها مومنين هستند.اما کسي باورش نميشه.پس بايستي مومن بود.هم قلبا و هم ظاهرا که بتوان توسط يه مومن از تنهايي دراومد.يه مومن واقعي و عامل،نه شعار.درسته؟؟؟؟؟