حال تويي

و همه ي حسي که

در خاک ِ تن ِ من ، در هواي من روياندي

خوب که نگاهش کردي بخند و رد شو

چون درک ِ اين همه حس به حال ِ مني که

خالي شده ام از همه چيز

و مرده وار مي خوانم

از روي دست خط ِ بد ِ خدا

که عمري است روي همه ي لحظه هاي نابم

روي تمام آرزوها و روياهايم خط کشيده ،

هيچ فرقي ، هيچ تاثيري ندارد ...

بودني که اگر نباشد

باز ماه روشني بخش شب هاي تاريک است

باز خورشيد تجلي گر نور و گرمي است

و خدا تنها مهره اي را دور انداخته...