کوره راهي بود

تنگ و باريک ? پرفراز و نشيب ? در دل ِ پلي معلق

ميان آسمان و زمين

زير پاهايم تاريکي و فنا

بالاي سرم نور و خوشبختي

روبرو? مه گرفته و مبهم

من? گيج و مردد ? با فکرهايي مغشوش و در هم تنيده

با يادگارهايي چون زخمي شيرين ? بوسه‌گاني روي گونه‌هاي جوانم