مي خواهم عمرم را
با دست هاي مهربان تو اندازه بگيرم
برگرد!
باور کن
تقصير من نبود
من فقط مي خواستم
يک دل سير براي تنهايي هايت گريه کنم
نمي دانستم گريه را دوست نداري
حالا هم هروقت بيايي
عزيز لحظه هاي تنهايي مني
اگر بيايي
من دلتنگي هايم را بهانه مي کنم
تو هم دوري کساني که دور نيستند
در راهند
رفته اند براي تاريکي هايت
يک اسمان خورشيد بياورند
يادت باشد
من اينجا
کنار همين روياهاي زودگذر
به انتظار امدن تو
خط هاي سفيد جاده را مي شمارم....